In een wereld vol geluid,
waar elke scroll een storm ontluikt,
zoek ik stilte, zoek ik licht,
een plek waar het hart weer z’n ritme vindt.
Niet blind voor wat er speelt,
maar ook niet meer wat alles breekt.
Ik kies wat voedt, niet wat verteert,
wat mij verbindt, niet wat mij keert.
Gesprekken vol geklaag en strijd,
ik hoor ze, voel ze, maar blijf bij mij.
Want wie zichzelf leert kennen, echt,
heeft minder nodig van wat men zegt.
Ik adem in, ik adem uit,
laat los wat niet van mij is, sluit
de deur voor ruis, voor haat, voor pijn
en nodig zachtheid bij me in.
Samen leven, niet alleen,
niet tegen, maar mét elkaar, sereen.
Een keuze, elke dag opnieuw:
voor liefde, rust en innerlijk vuur.
Reactie plaatsen
Reacties