De zomer is een seizoen van drukte en benauwdheid. Hoewel de zomer vaak wordt gezien als een periode van ontspanning, ervaar ik het anders. De hitte in Nederland is de laatste jaren intens en benauwend. Buiten is het druk, overal mensen, allemaal activiteiten, geluiden en beweging. Zelfs de vrije tijd voelt vol. Althans, ik plan mijn dagen nooit vol maar op een of andere manier voelt het vol. Het is leuk voor even, maar ik merk dat ik verlang naar iets anders. Naar een periode van rust... structuur en routine.

De herfst is mijn cocoon van rust

De herfst. De wind strijkt fris langs mijn huid, de geur van natte bladeren en paddestoelen vult de lucht. De bladeren van bomen en struiken beginnen te verkleuren en verliezen hun blad. Alles verdord, donkere dagen, minder zonlicht, kaarslicht en de geur van kaneel en kruidnoten! De wereld lijkt te vertragen. Mensen blijven binnen, het buitenleven verstilt. En ik? Ik nestel me op de bank met een kop dampende thee, luister naar het gerommel van een herfstige onweersbui en voel me thuis. Weer of geen weer, ik trek mijn regenjas en laarzen aan en maak het liefst dagelijks een wandeling in het bos. Dit is mijn seizoen. Mijn cocoon. Mijn rust. De herfst is mijn seizoen waar ik mij het beste in voel. De tijd vertraagt waardoor ik al mijn gedachten op een rij kan zetten. Zo kom ik tot nieuwe ideeen en nieuwe inzichten of gewoon mijn hoofd leeg krijgen door te schrijven. De tijd vertraagd waardoor ik nu tijd heb voor de dingen waar ik gelukkig van word. Zoals boeken lezen, nog méér tekenen of gewoon in mijn bubbel blijven zitten. De tijd vertraagt waardoor ik tijd heb om mij verder te ontwikkelen op zowel persoonlijke vlak als carriere. In deze periode begin ik meestal weer met een nieuwe cursus, opleiding of leer ik mezelf een aantal nieuwe vaardigheden aan. De tijd vertraagt waardoor ik langer kan genieten van deze herfstige periode om ook nogeens terug te keren naar mezelf. Hoewel de tijd in deze periode vertraagd, sta ik zelden stil. Mijn vrije tijd in de herfstperiode voelt nooit vol. Integendeel, ik heb meer energie en krijg veel meer gedaan dan in een zomerperiode.

Helderheid in de herfst

Wat mij telkens weer opvalt, is hoe mijn concentratievermogen toeneemt zodra de herfst begint. In de zomer voelt mijn hoofd vaak stroperig, alsof mijn gedachten zich traag voortbewegen door de hitte waar ik mij de afgelopen zomervakantie behoorlijk aan heb gestoord. Ik had veel ideeën wat uitgewerkt moest worden, projecten gaan minder snel dan ik had gewild. Maar in de herfst lijkt alles weer te stromen. Mijn hersenen werken beter, ik krijg meer gedaan, en mijn focus is scherper. Het is alsof de frisse lucht mijn geest verheldert. Er is minder afleiding doordat het buiten veel stiller is, althans geen geroezemoes van wandelende mensen of gekrijs van kinderen zonder fatsoen. Door de verandering van daglicht dus kortere dagen en minder zonlicht, zorgt het voor meer slaap én dus een scherpere geheugen.

Terug naar mezelf

De herfst nodigt uit tot introspectie. Terwijl de natuur zich terugtrekt, doe ik dat ook. Geen drukte, geen verplichtigingen, geen uitjes met kennissen/vrienden. Alleen de stilte, de regen tegen het raam en de ruimte om te zijn. Voor mij is de herfst geen einde, maar een begin van rust, van bezinning, van thuiskomen. Het is een periode van vertraging én vooruitgang. 

Vroeger dacht ik altijd dat ik een zomer type was. Veel buiten kunnen zijn, de warmte, een gebruinde huid door het vele zwemmen etc. Maar ik merk dat naarmate ik ouder wordt, ik de warmte (en alles daarom heen) niet altijd langer trek. Ik ben altijd een introverte type geweest. Hoewel de meeste mensen beginnen te bloeien in de zomer, doe ik dat niet. Ik bloei pas in de herfst. Vroeger maakte ik daar weleens een grapje over dat ik een laatbloeier ben. Was eigenlijk ook een dubbelzinnige grapje maar het klopt ergens wel. De rust, de reflectie, de natuur en het lagere tempo sluiten perfect aan bij mijn behoeften. In de herfst maak ik vaak een inhaalslag en ben ik veel productiever. Ik kan nu van mezelf wel zeggen dat ik een herfsttype ben. 

Wat mij net tijdens dit schrijven te binnenschiet.... Heeft je bloedgroep hier iets mee te maken? Een interessante gedachte! Er is in Japan een populaire theorie dat bloedgroepen bepaalde karaktereigenschappen beïnvloeden, zoals concentratie, creatieviteit en stressgevoeligheid. Maar het is niet wetenschappelijk bewezen of de bloedgroep invloed heeft op watvoor seizoenstype je bent. 

Het is meer een culturele overtuiging dan een medische waarheid. Enfin, het is maar een Japanse theorie. Het gaat er vooral om hoe ik me voel. En in de herfst voel ik me op mijn best. Hoewel de zomer nog niet voorbij is, snak ik nu al naar de herfst!