Niet meer tijd zoeken, maar tijd opnieuw leren voelen.

Soms is tijd geen klok, maar een gevoel. En vandaag voelde ik het anders: trager, zwaarder, mooier.

Ik heb vandaag bewust een lui dagje genomen. De afgelopen week heb ik weer allerlei leuke en goede dingen gedaan, waardoor ik merkte dat de tijd wel weer heel snel ging. Wat is dat toch aldoor met die tijd? Het lijkt erop dat naarmate je ouder wordt, dat de tijd veel sneller gaat dan toen je nog maar 10 jaar was. Niet alleen de tijd gaat snel, maar alles om je heen lijkt sneller te gaan. Mensen gaan snel, altijd maar die haast in het verkeer, snel winkel in en uit, even snel dit en dat.... Voor je het weet zitten wij alweer in de maand December met alle snelle hectiek van de maand. Dus tijd om mezelf te vertragen en even weer in het moment te zijn, al voelt dat soms best zwaar dat vertragen maar uit het vertragen komen ook weer goede dingen uit. Namelijk, er is weer ruimte om fatsoenlijk na te denken over je leven, het leven ansich maar vooral de gestelde doelen!

Tijd opnieuw "leren" voelen, voelt voor even zwaar omdat het op zo'n moment onwennig voelt. Om dát zware gevoel niet te willen voelen, neig je toch om jezelf bezig te houden. Althans, die neiging had ik vandaag. Toch heb ik dat niet gedaan omdat ik weet dat ik zo'n lui en vertraagd dagje nodig heb om mentaal weer op te laden. Ik mag vandaag vertragen en mijn hersenen krijgen de ruimte om "creatief na te denken over de tijd met een poetische draai.

"Voor mijn gevoel is tijd geen klok maar een gevoel. 

Soms stilstaand, soms razend snel. Vandaag voelde ik dat verschil." 

Dat de tijd snel gaat heeft te maken met een aantal psychologische redenen. Wanneer je jong bent (kind) heb je een hele andere tijdsbeleving dan een volwassenen van 40+. Toen je 10 jaar was, was een jaar 10% van je leven. Nu is een jaar maar een fractie daarvan. Hierdoor voelt tijd relatief korter naarmate je ouder wordt. Hoe meer je dagen op elkaar lijken, dus alles heel gestructureerd je dagen inplannen, hoe minder je brein unieke herinneringen opslaat. Daardoor voelt het alsof de tijd "glijdt" in plaats van dat je hem bewust beleeft.

En wat ik net ook al benoemde, wanneer je constant bezig bent met allerlei dingen, verplichtingen, hobby's en 101 andere zaken, krijg je weinig momenten van mentale pauze of reflectie. Je hersenen hebben dan minder kans om "tijd" te verankeren.

Maar wat kan je doen om de tijd te vertragen?

Dat kan je doen door nieuwe ervaringen op te doen. Dus iets nieuws leren/lezen, reizen of even in een andere omgeving zijn, je brein neemt meer tijd om het op te slaan. Daardoor voelt zo'n dag "voller"en langer. Maar eigenlijk het allerbelangrijkste: ook bewust stilstaan bij het moment, kan het gevoel van tijd uitrekken. Er wordt gezegd dat 10 minuten even bewust stilstaan genoeg zou moeten zijn om de tijd te vertragen. Maar zeg nou zelf, wat heb je aan 10 minuten even bewust stilstaan om de tijd te vertragen wanneer je na 5 minuten al begint te peinzen over je werk, afspraken en al die andere 101 zaken? Zeg maar gerust minimaal 30 minuten.

30 minuten geen telefoon, geen socials, ook even geen sociale contacten in je fysieke omgeving, gewoon even niks. Alleen zijn met jezelf en bewust vertragen. 

Een andere manier om de tijd te vertragen is het creëren van routines die je een gevoel van rust en stabiliteit geven. Door bewust tijd in te plannen voor dagelijkse rituelen, zoals een ochtendwandeling, mediteren of het drinken van een kop koffie/thee zonder afleiding, kun je het hectische tempo van de dag doorbreken. Het herhalen van deze momenten helpt niet alleen om je meer verbonden te voelen met het hier en nu, maar laat je ook bewuster genieten van het moment. Zo voelt je dag minder gejaagd en intens, en kun je de tijd op een meer ontspannen manier ervaren.