Leegte
Soms is er niets.
Geen gedachte die klopt,
geen gevoel dat klopt,
geen ik die klopt.
Alsof ik even op pauze sta,
los van het ruisen,
van de wereld.
Niet verdrietig,
niet blij,
niet zoekend,
niet gevonden.
Gewoon.... leeg.
Niet op aarde,
niet daar waar mensen praten,
rennen, willen.
Maar zwevend
in een zachte bubbel
waar ik
niet hoef te zijn.
Geen moeten,
geen willen,
geen ik.
En toch,
ben ik daar.
Even.... heel even
Bestaan
zonder te bestaan.
Reactie plaatsen
Reacties